Güneş Dizgesinin İçten Dışa Aile Tablosu
NASA’nın Merkür Yüzey, Uzay Çevresi, Jeokimyası ve Erişimi (MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging - MESSENGER) uzay aracı, parçaları bir araya getirerek içten dışa bir aile tablosu oluşturdu. 34 görüntünün birleşmesinden oluşan görüntü, 1990 yılında Voyager 1 uzay aracının çektiği dıştan içe aile tablosu görüntüsünün bir tümleyeni niteliğindedir.
MESSENGER ekibinin etkileyici becerisi ile ortaya çıkan yakın komşuluğumuzun etkileyici görüntüsü, Yer’in 4.5 milyar yıllık bir oluşum süreci geçiren bir aileye mensup olduğunu hatırlatmaktadır. Uzay aracı yakında bu ailenin, elinde Yer benzeri gezegenlerin oluşum ve gelişimiyle ilgili yeni cevaplar barındıran, en içteki üyesinin yörüngesinde olacak.
MESSENGER’ın üzerinde bulunan Geniş Alan Kamerası (Wide Angle Camera - WAC)’nın 3 ve 16 Kasım 2010 tarihlerinde aldığı görüntülerde, 3 ve 4.4 milyar kilometrelik uzaklıkları ile görüntülenmek için çok sönük kalan Uranüs ve Neptün hariç tüm gezegenler görünmektedir. Yer’in uydusu olan Ay ve Jüpiter’in dört büyük uydusu (Callisto, Ganymede, Europa ve Io) da görüntülerde yer almaktadır. Ayrıca Samanyolu’nun kolundan bir kesit de Güneş Dizgesi tablosunda güzel bir görüntü oluşturarak yerini almıştır.
Birleşik görüntünün eğimli olmasının nedeni, MESSENGER uzay aracının tutulum düzlemine göre eğimli bir yörünge izlemesinden kaynaklanmaktadır ve bu durum, görüntüyü alan kameranın gezegenleri görüntülemek için bazen yukarıya, bazen aşağıya bakmasına neden olmaktadır. Gezegenlerin daha rahat görülebilmesi için görüntüler gerilmiştir. Bu yüzden de bazı parlak gezegenlerin ışıklarında saçılma olmuş, bazen de küresellikten sapmıştır.
Aile tablosunu oluşturmak hiç de kolay bir iş değildi. Bazı açılarda Güneş ışığından kaçınmak için çok çaba harcamak gerekirken, birçok gezegeni aynı görüş alanına alamamak da ekibin işini kolaylaştırmayan etmenlerdendi.MESSENGER’in kontrol ekibi, Jet İtki Laboratuvarı (Jet Propulsion Laboratory - JPL)’nın Güneş Sistemi Simülatörü yardımıyla MESSENGER ve gezegenlerin konumlarını kesin olarak belirleyip, MESSENGER’in gezegenleri görebileceği en uygun zamanları belirlemişlerdir. Her gezegenin gökyüzü konsayılarını belirleyerek MESSENGER’in gezegenleri hangi konumda, nasıl göreceğinin benzetimi yapılmıştır. Ayrıca bir uydu araç kiti kullanılarak gezegenlerin belirlenen açılarda MESSENGER’in Merkür Çift Görüntüleme Sistemi (Mercury Dual Imaging System -MDIS)’nin görüş alanı içerisinde olacağı kesinleştirilmiştir. Bir sonraki adım olarak da MESSENGER ekibinin her gezegen için ne kadar poz süresi verilmesi gerektiğini belirlemesiydi. Bunun için gereken, gezegenlerin parlaklıklarının, daha önce görüntülenmiş yıldızlarla karşılaştırılmaktı.
Gezegenlerin geri plan gökyüzünden ayrılabilmesi ve yüksek çözünürlü görüntü elde edilebilmesi için görüntülerin hem Dar Açılı Kamera (Narrow Angle Camera), hem de Geniş Açılı Kamera (Wide Angle CAMERA) ile alınması tercih edilmiştir. MDIS’nin komutları düzenlenirken birbirleriyle ilişkili tüm bu değişkenler hesaba katılmıştır.Böyle bir görüntüde gezegenlerin bu kadar küçük noktalar şeklinde görüntülenebilmesi, gezegenlerin çeşitli görevlerle oldukça ayrıntılı görüntülerinin elde edilmesinin insanlık için ne kadar büyük bir şans ve başarı olduğunu ortaya koyuyor. Merkür yüzyıllar boyunca çevrenin biraz üzerinde bir nokta olarak kendini göstermiştir ve şimdi elde olan ayrıntılı görüntüleri, onun gizemlerini ortaya çıkarıyor ve gerçek bir dünya olduğunu kanıtlıyor.
Kaynak:NASA-Solarsystem Son düzenleyen nötrino; 5 Nisan 2016 23:32
