Baktım...
Baktım her yerde senden birşeyler var biliyormusun
Çimenlerin üstüne küçük bir kuşun gölgesi düşmüş
Arada bir gözüm takılır benim
Derinlerden gelen ve gözlerime yerleşen bir
yalnızlığın etkisiyle öylece bakarım bazen
Aslında o gölgeyi takip etsem bir yere giderim biliyorum
Çok değil aslında..birkaç gün önce yanıma kitaplarımı ve elmalarımı alıp
serin bir gölgeliğe oturdum seni düşünerek..
Üstelik hayattan pekte zevk almıştım
Yüreğimdeki herşey çözülmüştü o an
Peki şimdi bu yaşadığım kırgınlık bu hesaplaşmada neyin nesi söylesene
Ne büyük bir sessizlik ne büyük bir sadakat bu
ne büyük bir sakinlik
Acaba birbirini kovalayan günlere umutlarım yenikmi düşüyor söylesene
Arada bir serin bir rüzgar ürpertiyor yanaklarımı
Peki söylesene bu kısık gözlerimdeki yangın neden?
Kim verecek bunların cevaplarını
Ne zaman verecek yada cevap var mı?
Ilık bir İzmir gecesinde,parçalandığımı hissederek
Kızgın ve yalnızlığımı yaşıyorum iliklerime kadar
Aklıma gelenler yapabileceklerimin o kadar çok uzağında ki
Hayatın neresinde kalmışım bilmiyorum
İstersem başlarmıyım yada başlayabilirmiyim sorusu
beynimi kemirip duruyor..
En son ne zaman uzattım ellerimi
kimselerin acıtmayacağından emin sorusuna
hiçbir yanıt veremiyorum..
İzmirrr...
Hani senin hep kızdığın ama asla vazgeçemediğin sehir
Seni o kadar çok özlemiş ki
Saklamıyor özlemini hiç saklamıyor
Dost sohbetlerinde açık açık söylüyor seni ne kadar özlediğini
Bir bana söylemiyor ama,bir tek benden gizliyor
Çünkü benim özlemimin yanında onunkinin ne kadar hafif kaldığını biliyor
Sende biliyorsun..
İzmir...
İzmir yağmurlu günlerinden birinde belki de
Yağmur,sensizliğin hüznünü üstümden sıyırdı ve akıttı yere
Bir gölgeye basar gibi basıp gittim o hüzne
Şimdi benden başka herkes yağmuru kıskandı
Ve biliyormusun artık herkes yağan yağmurla kavgalı
Yağmur sadece,sanki bir senin için..
birde benim için yağıyor,
belkide birde sevgimiz için......
