Sabahın Üçü

Sabahın üçü,
Elimde kalemim.
Gecenin sessizliği ile barışık,
Çalmakta radyom,
Ve ben şairlik oynuyorum.

Aşk şiirleri yazardım önceleri.
Feryatlarını haykırırdım,
Kapısını aşkın çaldığı,
Mecnunlar yığınının.
Şimdi ne sen varsın ne de aşk,
Sensiz ve aşksızım.

Sabahın üçü,
Sanma ki uykulardan uyandım,
Yatağımdan fırlayarak.
Çok oldu vedalaşalı
Kardeşiyle ölümün.

Sabahın üçü,
Bir garip ayakta,
Sorguluyor yaşamı,
Aşkları, dostlukları.
Anlam arıyor yaşananlara,
Anlamsızlıklar girdabında.

Sabahın üçü,
Bir adam ayakta.
Bir şeyler arıyor.
Hayata anlam katacak.
Elinde kağıt kalem
Bir adam
Kendini arıyor,
Bunun farkında olmasa da...