GÖZ YAŞLARIMI YAĞMURLARA EKLEDİM
şimdi mevsim sonbahar
kopan yapraklar mıdır rüzgarın değdiği
yoksa tükenen takvim sayfalarıyla yaşamım mı
aynı makamda çalan bu kaçıncı hüzün şarkısıdır
gidişinle dinlediğim
ve bu kaçıncı yalnızlığımdır
her sevdada yeniden başlayan
şimdi mevsim sonbahar
hava yağmur kokarken
hiç doğmayacak bir sevdaya gebe yüreğim
ve sana dokunamayan ellerimle
yalnızlığımın sindiği
hüzün sokaklarının her köşesine adını yazar
bir gölge gibi dolanırken peşimde yalnızlık
yolların ıslaklığında ayak izlerini ararım
ahh
bu ne hüzzam sevdadır
bu ne yalnızlık
şimdi mevsim sonbahar
şimdi hüzün ve yalnızlık kol kola gezerken
parolasız
işaretsiz
karanlığını alıp yanına
yalnızlığıma nöbet çıkarır gece
yollar uzak
yollar ayrılıklarda kesişirken
en kuytu köşelerde
gözlerimin kıyısından düşen göz yaşlarımı
sevda bulutlarıyla
eylül yağmurlarına ekledim
saklanma saçaklar altına
ben gelemiyorum
bırak benim yerime saçlarına dokunsunlar
Atila IŞIK
