III. George ya da George William Frederick (d. 4 Haziran 1738 - ö. 29 Ocak 1820) 20 Ekim 1760'dan 1 Ocak 1801'e kadar Büyük Britanya ve İrlanda Kralı. 12 Ekim 1814'de Hannover Kralı seçilmeden önce Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'na bağlı olarak Brunswick-Lüneburg Düklüğü ve Secilmiş Hannover Prensliği görevlerini yürütüyordu.

III. George, Hannover soyağacından gelen üçüncü Britanya hükümdarıydı. Bununla beraber Hannover soyağacından gelip de Britanya'da doğan ve ana dili olarak İngilizce'yi kullanan ilk hükümdardır. Daha da ilginç olarak III. George anavatanı olan Almanya'yı hayatı boyunca hiç ziyaret etmemiştir.

Saltanatının uzun yılları Avrupa'nın ve kendi krallığının huzurunu sağlamak adına savaşlar ve askerî ihtilaflarla geçmiştir. Saltanatının ilk yıllarında gerçekleşen 7 Yıl Savaşları'nda Fransa'yı yenmesi Britanya'nın Kuzey Amerika ve Hindistan'daki egemen güç olmasında büyük rol oynamıştır

Ancak saltanatı sırasında Birleşik Krallık Amerikan Bağımsızlık Savaşını kaybederek On Üç Koloni'nin bağımsızlığını tanımak zorunda kalmış ve Amerika Birleşik Devletleri kurulmuştur.

III. George saltanatının son yıllarında yeniden nükseden akıl hastalığı nedeniyle çok ızdırap çekti. 1810 yılında hastalığının son ve en şiddetli krizlerinden birinin ardından en büyük oğlu, Galler Prensi George'yi kraliyetin veliaht prensi olarak atadı. Ölümünden sonra yerine geçen oğlu IV. George adıyla anılmaya başlandı.