Gece Nöbeti Ve Sen.. Bir geceye yine selam verdim
Sessiz, soğuk, sensiz
Halimi bir görebilsen?
Sakal sac karma karışık
Yaslı gözlerle...
bakıyorum resmine
Pencereme vuran ay ışığı
Sensizliğin..
yokluğunda kahrolan gönlüm
Ve yıkılan ümitlerimin
Anısı, gözümden dökülen yaslar
İste o an kahrolma zamanı baslar..
Pişmanlıkların kovaladığı sorular
Aklıma gelen bin bir fikirler
Yada duvara karaladığım oksuz yazılar
Bir bilsen
Her kösede milim milim sen varsın..
Anıların beyin hücrelerimi zorladığını
Hayallerin gözlerimde dolaştığını
Resmin elimden eksilmediğini
Satır satır şiirlerime yazsamda
Sensiz her şeyi yasamaya calışsamda
Sensiz olmuyor
Yoksun
Gece nöbeti ve sen..
Lanet olsun... Kaybolan Ümitlere Gözyaşım...
Yitik bir şehir gibi anılarım
Bir çocuğun boynunu büküşü gibi
Hep çıkmaza girdi yarınlarım
Oysaki ne umutlarla sevmiştim seni
Hayaller gerçek olacaktı
Gözlerime güneş yeniden doğacaktı
Kalbimse senin sevginle coşacaktı
Sanma senin askına yanıyorum
Senin için ağlamıyorum
Kaybolan Ümitlere Gözyaşım...
Oysaki ne cabalar sarffettim
Bu günlerde geçer dedim sabrettim
Hataların oldu umursamadım
Gözüm kırpmadan affettim
İnanmıştım yarınlar için ümitlenmiştim
Kargaşalar biter zamanla düzelir
Beni benim sevdiğim gibi sever demiştim
Sanma sana bu sitemlerim
Senin için yanmıyorum
Yıkılan hayallerime Gözyaşım..
Simdi ise yalnızlıkla savaşıyorum
Kendim sevdim kendim ettim
Her şeye göz yumdum biliyorum
İnan sadece mutlu olmaktı isteğim
Eller gibi bir yuva kurmaktı dileğim
Aksam eve gelince kapım açan olsun
Sabah ise giderken savuşturan olsun
Kısacası bir sevenim olsun istedim
Ve kaderin oyununda yine yenildim
İnan sana değil bu özlemlerim
Sana değil bu ağıtlarım
Senin için kahrolmuyorum
Boşa Geçen Yıllarıma Gözyaşım...