BEKLEYİŞLERİME
Hayalimin bir seher vakti cama yansımasında
sürünerek dizlerimin üstüne...
Bir camın bakışlarına baktım ve en yorgun soluğumla
cam buğulandı....
Ardından
umut adına ne beklediysem...
Ürkek bir ses yankılandı içimin kıvrımlarından
ardından heyhatlara boğuldu gözlerim
zamanın bir damla suda eridiği vakit...
Ben
çok uzaktım en kutsallarıma...'SANA'
Düşlerimde bir heyelan başladı ansızın,kaçtım,
zamanın bir damla suda eridiği vakit
ben, çok uzaktım en yakınımdan bile...'SENDEN'
Beklemek fiilinin,
en olgun meyvaları çürüttüğü vakit...
Direnmek siliniyordu lugatımdan,yeniliyordum...
Akşamın ruhuma,
bir zehir gibi karıştığı an
ben,
çok uzaklardan kendime yetişmenin kavgasında...
Sen yoktun,
zamanın benim için tükendiği yere kadar bile!
sen yoktun yar,
ben hırçın ırmak olup
aşındırıyorum sabır taşlarımı
sırrına bir sır basıp...
Kendi sırrıma kadem bastım sanarak
yine de,
ruhların birbiriyle aşkı olacak ki
bekleyişler üretiyorum en solgun yanlarımdan...
Bilmiyorum,
gelecekmiydin seni özlediğim anlara,
gelecekmiydin sancılar çektiğim yere...
Bu şiirin gözlerinde uyandığı vakit ben,
bir kez daha affederek
her şeyi unutmuş olacağım,
'İSMİN' dışında...
