Mevsimlerin, geleneklerin, alışkanlıkların, manevi değerlerin veya benzeri genel, ortak alışkanlıkların sonucunda oluşan ve yaşayan kültürel iklim, hayatın zerafetleri dijital bir hızla hafızalarımızdan siliniyor.

Şehrin kültürel dokusunu görsellikle canlı tutan eski eserler ve nizamı ile onun üzerinde yaşayan insanlarda tevarüs eden ruh oluşturuyor.

Yahya Kemal’in “Süleymaniye”sinin lezzetini bugünün insanları da çocuklarına taşıma arzusunu duyabilmeli ki, şehrin dokusu canlı kalabilsin.

Nazım Hikmet, otobiyografik şiirinde çocukluğunun en önemli hatırası olarak ramazanda Şehzadebaşın’da kalabalıklar içinde karagöze gidişinden söz eder.

Yani toplumsal yaşayıştan, şehirli bir yaşama ritüelinden.

İstanbul Büyük Şehir Belediyesi, üç büyük imparatorluğuna başkentlik yapan ve beş büyük kültürün yaşam alanı bulduğu İstanbul tarihi yaramadanın dışına taşmış üç ili kapsayacak önemli bir büyük bir coğrafya üzerinde hizmet vermektedir.

Bir megapol şehri belediyesi olarak iktisadi ve sosyal hayata kattığı bir anlam yanında tarihi topografyanın vermekte olduğu büyük bir tarihi misyonu da beraberinde taşımaktadır.
Mezopotamya’ya hayat veren nasıl Nil ise İstanbul’a hayat veren Haliç’in en önemli kıyı noktasında kurulmuş kentimizin yeni bin yılda dünya şehirlilik ve Türk kültür ruhuna renk katmaktadır.