Nâzım Hikmet (Ran)

(d. 15 Ocak 1902, Selanik - ö. 3 Haziran 1963, Moskova, SSCB)
Türkiye’de serbest nazmın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin öncüsü.

Uluslararası bir üne ulaşmış, adı 20. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan dünyanın en büyük şairleri arasında anılmıştır.
Bazı kaynaklarda, 20 Kasım 1901’de doğduğu, 40 gün için bir yaş büyük görünmesin diye, aile çevresinde bu tarihin 15 Ocak 1902 olarak anıldığı, kendisinin de bunu benimsediği söylenir.

Ailesi ve yetişmesi.
Baba tarafından dedesi Nâzım Paşa valiliklerde bulunmuş, özgürlükçü, şairliği olan bir kişiydi. Mevlevi tarikatındandı. Midhat Paşa’nın yakın arkadaşıydı. Babası Hikmet Bey ise Mekteb-i Sultani (sonradan Galatasaray Lisesi) mezunu, Kalem-i Ecnebiye’ye bağlı bir memurdu. Dilci, eğitimci Enver Paşa’nın kızı olan annesi Celile Hanım, Fransızca konuşan, piyano çalan, ressam denecek kadar iyi resim yapan bir kadındı. İlkokulu bitirince, arkadaşı Vâlâ Nurettin’le (Vâ-Nû) birlikte Mekteb-i Sultani’nin hazırlık sınıfına yazıldı. Ertesi yıl ailesinin paraca sıkıntıya düşmesi yüzünden bu masraflı okuldan alınarak Nişantaşı Sultanisi’ne verildi. Bu arada dedesi Nâzım Paşa’nın etkisiyle şiirler de yazmaya başlamıştı. Nâzım 1917’de girdiği Heybeliada Bahriye Mektebi’ni 1919’da bitirip “Hamidiye” kruvazörüne güverte subayı oldu.

DEVAMI Nazım Hikmet Ran