Keşmir’den bir fotoğraf. Burası, Muzafferabat yakınlarında felaketzedeler için kurulan bir kamp. Bir felaketzede kampında çiklet reklamı mı? Hem de ‘o’ anda meseleyi saptıran, önündeki çocukların mahzunluğunu eriten bir dokuyla... Garhi Dubatta Kampı’nda insanların çiklete ihtiyaçları pek yok tabii. Ama o reklam fotoğrafının basıldığı plastik brandaya ihtiyaçları var. Çiklet reklamı, bu çocukların yaşadığı çadırı soğuğa karşı takviye ediyor. Reklam o kadar sanal ki, gerçekliği üstlendiğini bir türlü ispat edemiyor. (Associated Press / Tomas Munita)
Gözlerdekiler de dahil, baktıkça kırmızı ve siyahın birbiriyle çatışıp durduğu bir fotoğraf. Ama ‘o’ an bundan ibaret değil kuşkusuz. İspanya’nın Kanarya Adaları’nda 70 kaçak göçmen yakalanmış. İçlerinden ikisi görünüyor. Kırmızı ve siyah çatışması bir yana, yakalanmış, yoksul ve hayatı doğup büyüdüğü yerden uzakta arayan umutsuz bir insanın ruh hali. Öfke, şüphe, korku, arzu ne ararsanız hepsi birden gözeneklerden çıkıp yüzüne yayılmış ışıkla buluşuyor. (Reuters / Juan Medina)
Irak Kuzeyi’nde Erbil yakınlarında bir çoban çocuk akşam evine dönüyor. ‘O’ anda her şey ne kadar da yorgun çıkmış. Sanki orada ve ‘o’ anda o topraklar 1920’lerden beri bir türlü rahat yüzü görmeyen, gördürülmeyen bir ülkenin mutsuz yorgunluğunu gösterivermiş. (AFP /
Oyuncak Savaş Bölgesi
Terk edilmiş bir Irak askeri kampında oynayan çocuklar, yeni oyuncaklarını gösteriyor: Tell Billa bölgesindeki ağır makineli tüfek cephaneliği. Bölge köylüleri Musul yakınlarındaki kampı yerle bir etmiş olsa da patlamamış tank mermisi gibi patlayıcı maddeler hâlâ ortalıkta duruyor.
Dünyamızın bir köşesinde 5 bin kişi, yanardağ yüzünden evlerinden uzakta tabiatın olası öfkesinin geçmesini bekliyor. Bu çocuk da onlardan biri. Vanuatu Adalar Topluluğu’na bağlı Ambae Adası’nda tehlikeli bölgeden uzaklaştırılanların barındığı kampta şişirilmiş bir torbayla oynayan çocuk, neşesinin anlık çoşkularından birine katılan ışıkla buluşuyor. (Associated Press / Rick Rycroft)
