(1596 İstanbul-1654 İstanbul), divan şairi. Asıl adı Mehmet'tir. Şeyhülislam Abdülaziz Efendi'nin oğludur. Babası tarafından yetiştirildi, ilmiye sınıfına geçti; Mahmutpaşa, Mihriban medreselerinde müderrislik (1619-1629), Selânik ve Halep'te kadılık görevlerinde bulundu (1630-1633). Halep valisinin jurnali üzerine Kıbrıs'ta sürgün kaldı. Bağışlanarak yeniden Şam, Edirne ve İstanbul kadılıklarına (1638-1645), Anadolu ve Rumeli kazaskerliklerine (1646-47), şeyhülislâmlığa getirildi (1650). Şiirleri, döneminden sonraki şairler tarafından da beğeniyle karşılanan Bahaî, özellikle gazel biçiminde başarı gösterdi. Gazelleri, Nailî, Neşati, Nabi gibi divan şiirinin ünlü şairleri tarafından tahmis edildi. 74 şiirini birleştiren divanı ilk kez Sadettin Nüzhet Ergun tarafından basıldı: "Şeyhülislâm Bahayî, Hayatı ve Eserleri" (1933). Ayrıca Bknz: Bahailik Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs
