Bu hastalık öyle birşey ki; şu anki tedavilere göre tamamen geçmesi mümkün değil.
Ben Wilson Hastalığına 1987 yılında ilkokulu bitirdiğimde tutuldum. Okula 1 yıl ara vermek zorunda kaldım. 6 ay yatalak kaldım. hiçbir ihtiyacımı kendim karşılıyamıyordum. Allah anamdan babamdan razı olsun o süreç benden daha çok onlar için büyük sıkıntılar getirdi. Ama ben şanslıydım bu süreci göğüsleyen bir aileye sahiptim (maddi ve manevi).
1987'de teşhis konuldu çoçuktum.ailemin desteğiyle yavaş yavaş tüm yetilerimi yeniden kazandım yürüme, konuşma, yemek yeme,...
daha sonra okulumu tamamladım üniversiteyi bitirdim yüksek lisansımı yaptım. özürlü kadrosundan memur oldum. evlendim. Allah birde çoçuk verdi. şuanda 17 aylık. Wilsonla yaşamayı öğrendim. baktım onu kendime uyduramıyorum. ben ona uydum diyetime çok dikkat ediyorum. ilaçlarımı zamanında alıyorum. Wilsonla yaşamyı öğrendim. hayat tarzı olarak benimsedim. tamamen iyileşmeceğimi bildiğim bir hastalıkla barışık yaşamayı öğrendim. Bütün hastalara sabır ve hastalıklarıyla barışık bir hayat sürerek mücadele tavsiye ediyorum. 01.05.2011