âlem
TDK,Türk Dil Kurumu
isim, gök bilimi (a:lem) Arapça ¤¥lem
1 . Evren.
2 . Dünya, cihan:
"İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar."- Y. K. Beyatlı.
3 . Aynı konu ile ilgili kimseler.
4 . Bu kimselerin uğraşlarının bütünü:
"Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu."- O. C. Kaygılı.
5 . Belli bir grupraki canlıların bütünü:
"Hayvanlar âlemi."- .
6 . Durum ve şartlar:
"Evlilik âlemi."- .
7 . zamir Herkes, başkaları:
"Bu yaptığından dolayı âleme rezil oldun."- .
8 . Ortam, çevre:
"Fakat onun Türk ve Müslüman dostları hep alafranga ve zengin bir âlemde yaşarlardı."- H. E. Adıvar.
9 . Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey.
10 . Farklı davranış içinde bulunan kimse.
11 . mecaz Eğlence:
"O gün evde iki gün önceki araba âlemlerini düşünüyordu."- O. C. Kaygılı.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- âleme verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
- âlemin ağzı torba değil ki büzesin
- (... etmenin) âlemi var mı?
- âlem yapmak
Birleşik Sözler
- bir âlem
- cümle âlem
- devriâlem
- dış âlem
- dünya âlem
- el âlem
- harcıâlem
- ibretiâlem
- içki âlemi
- kibarlar âlemi
- masal âlemi
- oturak âlemi
- rakı âlemi
