Ölümüne Eşkıya


Ben bir eşkıyayım...
Dağa kaldırmışım sevdamı...
Uğruna canlar almışım...
Adamlar satmışım...
Her kurşunda sevdama siper oldu yüreğim...
Beklenmedik bir anca yedik hançeri...
Dağlar gözyaşlarımla yıkandı...
Arkamı döndüğümde...
Sevdalım vardı karşımda!
Beni sevdamla vuran kadın...
Şimdi elinde silahım...
Çekmiş tetiği yar ölümüne...
Eşkıya olmak ne...
Sevgi ne...
Gönlü istemedikten sonra...
Zorba olmak ne...
Şimdi bıraktık sevdamızı yükselen dağlarda...
İndik ovalara...
Bir taş yonttum yürek yarama...
Bir gün olurda döner de kırarım diye...
İnce kestim yarıya...
Satıp gidemedim sevdamı...
Sıkamadım bir kurşun şakağıma...
Ben hep...ölümüne eşkıya...