İmtizaç -cı
isim, eskimiş (imtiza:cı) Arapça imtiz¥c

1 . Karışabilme.

2 . Birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk.

3 . İyi geçinme, uyuşma.

4 . Kaynaşma:
"Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu."- A. H. Çelebi.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

• imtizaç etmek