Şiir Nehri -1- [Arşiv]

Tarçın Kokulu Aşk

Tarçın kokuyordu gözleri inanmak zor
Tüm planlarımı değiştirdim o yüzden
Niyetim resimler göstermekti
Asılı kaldım teninin buselerine
Dönmüş oldum sözümden

Tarçın kokuyordu, ruhu
Misler gibi
Doldurup tüm çiçeklerin haznelerini
Tarçına çevirmek kolay olsaydı
O zaman seni koynumda hissederdim biteviye
Sormazdım
Gelmedin niye

Tarçın kokuyordu kaçışları
İmdat istemeyen bir hali vardı
Lakin tenime sinerse kokusu
Bırakamayacağından korkardı
Bilir mi acaba
Artık nefes aldığım
Havadaki tarçın buğusu

Yağmur yağdığında Ankara’ya
Rüzgar estiğinde
Ve kış geldiğinde
Sıcacık bir salep gibi içimi ısıtan sen olaydın
Bir tutam tarçın

Sen doğduğunda biliyorum tarçın kokardın.

MsXLabs Üye Girişi