Karmate

Karmate, 'Nayino' ile döndü...
Zuğaşi Berepe, memleket müzik tarihinde Lazca – Rock icra eden ilk gruptu. Kazım Koyuncu grup dağıldıktan sonra bireysel çalışmalarına devam ederek Karadeniz ezgilerini çok farklı bir kulvara taşımıştı. Tabii sadece Kazım Koyuncu değil Birol Topaloğlu, Fuat Saka ve onlarca müzisyen Karadeniz’in eli yüzü düzgün çalışmalarla anılmasına katkıda bulundu.
Lazcada ‘su değirmeni’ anlamına gelen Karmate ismini kendilerine seçen ve ‘Nani’ ismini verdikleri ilk albümleriyle oldukça beğeni toplayan grubun ikinci albümleri Ankara’da tanıtım konserinde beğeniye sunuldu ve geçer notu aldı.
Karmate, Nayino (anahtar) ismini verdikleri ikinci albümlerinde yine birbirinden renkli, zengin içerikli türküler söylemeye devam ediyor. İkinci albümde Türkçe, Lazca, Megrelce, Gürcüce, Çeçence ve Hemşince ezgilerin yanı sıra Çamlıhemşin, Sürmene türküleri ile Çaykara Yöresi’nden de Rumca bir türkü yer alıyor. Toplam 17 eserin bulunduğu Nayino’da Doğu Karadeniz’in tüm renkleri yine bir çalışmada bir araya getirilmiş. Daha evvel Birol Topaloğlu ve Ayşenur Kolivar’ın düetiyle dinlediğimiz ‘E Asiye’ isimli türkünün yanı sıra Şevval Sam’ın eşlik ettiği ve albüme ismini veren Nayino, Uğur Yazıcı’nın sözlerini yazdığı ‘Halanın Dereleri’ isimli Çamlıhemşin türküsü albümün en göze çarpan çalışmaları.
Karmate’nin bu çalışmasının dikkate değer bir tarafı da ilk albümde olduğu gibi bir yıldızlar geçidi albümü olmaması. Grup bu sefer, ilk albümden farklı olarak kendi ayaklarının üzerine durmaya çalışıyor. Anonim eserlerin ağırlıkta olduğu ikinci çalışmada yine Karadeniz’in derinleri; tulum ve kemençe nağmeleri, akordeon tınılarına karışıyor ve insanı uzaklara götürüyor. Resul Dindar, Oktay Üst, İsmail Avcı İsmanaşi, Gökhan Özkan, Muhterem Sur, Yıldırım Yalçınkaya oluşan gruba; vokallerde Fatih Reyhan, Aydoğan Topal gibi müzisyen arkadaşları destek vermiş.

Karadeniz’in kaybolan değerleri
Karmate,

“Hayatı coşkuyla selamlayan Karadeniz’i kara dumanlar sardı yeniden. Hırçın dalgaları sahil yolundan seyreder olduk. Nicedir derelerin gözyaşlarında ‘viya’ yapıyoruz. Kanser yol arkadaşımız oldu; çayın, fındığın rengi soldu. Yeşilimizi kirlettiler, korkumuzu yeşerttiler. Yok olan emeğimiz, horonumuz, dilimiz, kültürümüz…”

sözleriyle Karadeniz’deki doğa ve kültür erozyonuna dikkat çekerek, ‘Nayino’ ile bu karanlık kapıları aralayacak anahtarın dinleyicide olduğu mesajını veriyor.

Uğur Biryol
Kaynak

MsXLabs Üye Girişi