Ludwig Josef Johann Wittgenstein,
Mantık ve dil felsefesi konularında yaptığı çalışmalarla modern felsefeye önemli katkılarda bulunmuştur. 20. yüzyılın en önemli filozoflarından sayılır.
Ölümünden sonra defterlerinden makalelerinden ve ders notlarından seçilmiş birçok yazısı yayınlanmış olmasına rağmen hayatı boyunca yayınladığı tek kitap 1921′de Cambridge'de Bertrand Russell'ın gözetimi altında bir öğrenciyken yayınlanan Tractatus Logico-Philosophicus isimli eserdir. Kendisine doktorasını sağlayan Tractatus'un yayınlanmasıyla felsefenin bütün problemlerini çözdüğüne inanmış çalışmalarını bırakmış ve ilkokul öğretmenliği bir manastırda bahçıvanlık ve kızkardeşinin Viyana'daki evinin mimarlığı gibi çeşitli işlerle ilgilenmiştir. Buna mukabil1929′da Cambridge'e dönerek bir öğretim görevi üstlenmiş ve önceki çalışmalarını gözden geçirmiştir. Zirvesineölümünden sonra yayınlanan ikinci eseri Felsefî Soruşturmalar'da ulaşan yeni bir felsefî yöntem ve lisan anlayışı geliştirmiştir.
Erken dönem çalışmaları büyük ölçüde Russell'ın mantık çalışmaları Alman felsefeci Gottlob Frege ile olan kısa süreli bir öğrenim ve Arthur Schopenhauer'den etkilenmiştir. Tractatus yayınlandığında Viyana Çevresi adını almış pozitivist grup üzerinde hayli etki yaratmıştır. Bununla beraber Wittgenstein kendini bu okuldan saymamış ve mantıksal pozitivizmin Tractatusla ilgili olarak ciddi yanlış anlamalar taşıdığını ifade etmiştir.
Her iki dönem eserleri de Analitik Felsefe bilhassa Lisan Felsefesi (Dil felsefesi) Zihin Felsefesi ve Hareket Teorisi'nin gelişimi üzerinde önemli etkiler yaratmıştır. Wittgenstein'ın metodunu sürdüren öğrencileri ve çalışma arkadaşlarından Gilbert Ryle Friedrich Waismann Norman Malcolm G.E.M. Anscombe Rush Rhees Georg Henrik von Wright ve Peter Geach sayılabilir. Wittgenstein'dan etkilenen çağdaş felsefeciler arasında James ConantMichael Dummett Peter Hacker Stanley Cavell ve Saul Kripke bulunur.
Mantık dersleri aldığı notlar ve yazdığı felsefi pek çok metnin yanında Türkçede de Nisan yayınlarından bir çevirisi bulunan Zettel isimli kişisel gündelik notlarının toplandığı eser oldukça önem taşımaktadır. Bu eserde Avusturyalı filozof mantık profesörü Wittgenstein'dan öte gerçek anlamıyla düşünen ve keşfeden bir insanı handiyse meraklı bir çocuğu görürüz. Wittgenstein "başkasının derinlikleriyle oynamamak" gerektiğini ve "herkesin acısının kendine" olduğunu da burada aldığı notlarda aktarmıştır.
Modern zamanların çilecikavgacı ve doğrucu dervişi.O herşeyden önce bir hakikat avcısı ve gerçek sorgulayıcısıdır.Modernizmin puslu ve bulanık ortamlarında yer yer yıkılıp kalsa da evrensel doğrulardan vazgeçmemiştir.anlamın gruplararası bir kullanım olduğunu kişinin de bu olumsuz durumda şişedeki sinek gibi sıkışıp kalmışlığının ancak felsefece yol göstermeyle ( dil oyunlarının anlaşılması ) kurtulanabileceğini işaret etmiştir.
Tıbben otizmin bir türü olan asperger teşhisiyle değerlendirilen düşünür Avrupanın sayılı zenginlerinden biri olmasına rağmen bu şaşaalı hayata yüz çevirmiş ve hayat anlayışının gereği olarak mistik kristalleşmeler denebilecek yoksunluğuyalnızlığı ve çileyi seçmiştir.
Avusturya'da kız kardeşi için yaptırdığı bir ev vardır. Bu evde Wittgenstein "kendisi için bir mekan yaratma" üzerine sorgulanımlarını nihayete erdirmiş mimari üzerine tüm öngörüsünü ortaya koyduğu gibi "mekan yaratımı" üzerine yepyeni fikirlere girişmiştir.
