Hüznün Kenti
geçmişi sıkı tutan bir söz söylenir
yalancı kubbesinde yankılanan
bir şiir yada şarkısı gökyüzüne
dilenen üçkağıtçıları vardır ve de
soluğu tutulmuş sefil meydanlarda
kaldırımları yağmur sevmese de
güneşe sunar tüm melodilerini
ayrılık yeni gelir kuytularına
garip, kimi zaman içinde ıslattığı
yolculukların başı yada sonudur
sonra benimle gelir, belki onunla
dalgalanırcasına sürükler nefesini
rüzgarın bıraktığı eteklerinde
yemyeşil karanlığı kaplar uzaklaştıkça
hepsi rüyadır, kayboluştur, diriliştir
ne olursa uyanışı hüzündür
