İNAYET

-tl a. (ar. rinâyet).

1. Esk. iyilik. yardım, lütuf.
2. inayet etmek, buyurmak, yardım ve iyilik etmek, kayırmak, lütfetmek.
3. inayet ola. "Allah versin" anlamında dilencileri savmak için kullanılır.

—Esk. inayet-i rabbaniye, Allah'ın inayeti; kayracılık.

—Din. Tanrı'nın insanları esenliğe erdirmek için yaptığı doğaüstü bağış, yardım. (Gerçeğe ancak Tanrı'nın inayetiyle ulaşılabilir.)

—ANS1KL. Din. inayet. İslama göre Tanrı'nın insanlara yaptığı manevi yardımdır. Tann'nın izni olmadan hiçbir şey yapamayan insanoğlu, ancak O’nun kendine en yakın gördüklerine bahşettiği inayetle yücelir. inayet, kimi kez gizli olarak, kimi kez de tüm insanlara ders olsun diye açıkça iner.

Dünya zenginliklerinden el etek çekenler, bunalıma düşen müminler, halk içinde hor görülse de gönlünde Tanrı sevgisini gizleyebilenler, inayete nail olurlar.