Zamanda Yolculuk ve Takyonlar
Geçmişe, zaman yolculuğunun mümkün olabileceği iddiası, Richart Gott'un 1991'de yayınladığı ve Einstein denklemlerinin çözümü ile ilgili makalesine dayanır. İleri sürülen zamanda geçmişe yolculuk, teorik olarak, ya da senaryo olarak mümkün olsa da, içinde yaşadığımız fizik evrende; imkansıza yakın görünüyor.
Fizikötesi Parçacıklar: Takyonlar
Bunun gerçekleşmesi için, ışık hızının dışına çıkmak gerekir. Bu mümkün müdür? Bu konuyla ilgili tasarımlardan biri, takyonlara (tachyon)dayanır. Takyonlar, ışıktan daha hızlı hareket eden hipotetik parçacıklardır.
S. Tanaka, O.M.P. Blaniuk, V.K. Deshpande ve E.C.G.Sudarshan gibi uzmanların, 1960'larda yaptığı gibi, bir parçacığın, ışıktan daha hızlı yol aldığı kabul edilebilir. ABD'li fizikçi Gerald Feinberg, böyle bir parçacığa, Yunanca'da hızlı anlamına gelen tachys sözcüğünden esinlenerek; takyon adını vermiştir. Takyonlar, zamanda ileri-geri gidebilirler ve geçmişe, takyon sinyalleri gönderilebilir. Gregory Benford'un, 1980 yılında yayınladığı Uzay-Zaman(Timespace) adlı romanında, bu hipotezi kullanmıştır. Peki bu yaklaşım, ne kadar doğrudur?
Takyonlar, Özel Görelilikle uyumlu hale getirilebilir mi? Genel Görelilik Denklemleri ise, ikilemler oluşturur. Einstein'in "Özel Görelilik Kuramı"na göre, hiçbir atom altı parçacık(proton, nötron, elektron), ışık hızından, yani foton hızından, daha yüksek hızlarda hareket edemezler. Uzayda fotonlar, daima ışık hızı ile hareket ederler.
Antiparçacıklar: "Zamanda Geriye Gider"
Wheeler, evrendeki tüm elektronları, zamanda birçok kez bir ileri, bir geri zig-zag çizen, uzun bir uzay-zaman grafiğine sahip parçacıklar olarak düşünmüştü. Her zig, bir elektrona, her zag da, bir pozitrona benzer. Bu fikrin geçerli olması için, herhangi bir anda, evrendeki elektron ve pozitron sayısının neredeyse eşit olması gerekir. Halbuki, pozitronlardan çok daha fazla elektronun olduğu bilinmektedir. Bununla birlikte, pozitronların, zamanda geriye doğru yol alan elektronlar olabileceği fikri geçerli görünmektedir.
Wheeler'in, antiparçacıkların zamanda geriye giden parçacıklar olduğu tezi benimsenirse; yaşayan canlıların, antileri oluşturularak, zamanda yolculuk yapmak, prensip olarak mümkün olabilir. Varlıklar; elektron, proton ve nötronlardan meydana gelir. Bu atomaltı parçacıkların, antileri elde edilerek; antimadde veya antivarlık da oluşturulabilir.
Anti parçacıklar, zamanda geri gittiklerine göre, prensip olarak, varlıkların, zamanda geri gitmesi tasarlanabilir. Ancak şu da bir gerçek ki; parçacıkla, antisi veya herhangi bir varlıkla, antisi, uzayda aynı konumu paylaştığında, antimadde için gerekli enerji kadar enerjiyi açığa çıkararak; birbirlerini yok ederler. Dolayısıyla bu fantezi, prensip olarak mümkün olsa da, gerçekte imkansıza yakın gözüküyor.
Kaynak: J.Richard Gott, Einstein Evreninde Zaman Yolculuğu
