eşek

eşek;
1 . atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (equus asinus).
2 . mecazkaba, yeteneksiz, inatçı kimse.
3 . halk ağzındaodun kesmek için kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa.
4 . halk ağzındaduvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa.

• eşeğe gücü yetmeyip semerini dövmek ,
• eşeği düğüne çağırmışlar,
• ya su lazımdır ya odun demiş ,
• eşeğini (veya atını) sağlam kazığa bağlamak ,
• eşek derisi gibi ,
• eşek gibi ,
• eşek hoşaftan ne anlar (suyunu içer, tanesini bırakır) ,
• eşek kadar ,
• eşek kulağı kesilmekle küheylan olmaz ,
• eşek kuyruğu gibi ne uzar ne kısalır ,
• eşek sudan gelinceye kadar dövmek ,
• eşekten düşmüş karpuza (veya düşmüşe) dönmek