ARKADAŞLAR BENİM KUZENİMLE DÜZENLİ BİR İLİŞKİM VAR BENDE SİZ GİBİYDİM 2 AY ÖNCESİNE KADAR ACABA ONLA NASIL KONUŞABİLİRİM? YA BENLE KONUŞMAZSA DİYE ENDİŞELENİRDİM AMA BİRGÜN BİR YAZI OKUDUM BİR YERDE BAKIN O YAZI :

*Binlerce kadın/ Erkek tanırsın...
*onlarca sevgilin/sevdiğin olur...
*oysa sen hep bir kişiye ait olursun...
*Bu Ya ilk'tir Ya da sondur...
*Yıllar sonra gördüğünde bile kalbini ilk günkü gibi heyecanlandıran biri varsa ;
*İşte Odur Senin İçin En Değerlisi, En Önemlisi....
*Onu Seviyormusun?
*-Git Söyle...
*Belki Söyleyecek Bir Yarın Bulamazsın...
*Belki de Söyleyecek Bir "Yar"...
*Belki Birgün ; Dersin...
*Gençlikte Hep Böyle Zannederiz...
*Hatalarımızı Binlerce Kez Telafi Edebileceğimizi,
*Bize Milyonlarca Şans Tanıyacağını Düşünürüz...
*Bir Sabah Uyanırsın "40" Küsür Yaşında Yapayalnız Biri Olarak...
*Geri Dönüşü Yoktur...
*Gençlikte Söyleyemediğin Tek Bir Söz İçin Tüm Hayatını Mahvedersin...
*İşte Bu Yüzden Seviyorsan Git Söyle....
*Kaybedecek Hiç Birşeyin Yok...

İşte Bunu Okuduktan Sonra Konuşmaya karar verdim ve iyiki konuşmuşum şimdi çok mutluyuz ve ALLAH nasip ederse aynı şehirde bir üniversiteye gidip aynı evde kalcaz onu ÇOK SEVİYORUM...Ona hayatımda hayatımda hiç ihanet etmeyeceğim...Arkadaşlarım sokakta kızlara bakarken ben cebimden onun fotoğrafını çıkarıp ona bakıyorum...Onu hayatımın sonuna kadar seveceğim... "İŞTE GERÇEK AŞK BUDUR"