merhaba fatsalı, . İnsan dünya karşısında kendini her zaman çaresiz hisseder. Bence güvensizlik probleminin en büyük sebebi budur. Herhangi bir boyutta kendini sana büyük görünen şeylerle karşılaştırdığın zaman; kendini hep küçükmüş gibi hissedersin. Mesela bir fil sana kocamanmış gibi görünebilir, bir filin yanındayken zihninin sana düşündürdüğü ilk cümle şu olur, "Ona göre ne kadar küçüğüm!".. Bu biraz 80 sonrası kuşağın problemidir. Karşılaştırmalarla büyüdüğümüzden ve kendimizi sürekli belli bir standart için başka insanlarla savaş içinde bulduğumuzdan. Şöyle de düşünülebilir ki o fil bir mavi balinanın yanında minicik kalır. Yani kendimizi dünya karşısında bir büyüklük ispatı savaşından kurtarıp görerek, farkederek, düşünerek ve severek yaşayıp gitmeliyiz bence. Aşırı özgüven bana göre başka bir rahatsızlıktır. Etrafında sürekli kendinden bahsedip, neler başardığını başarabileceğini söyleyen tipler aslında senin karşılaştığın zorluklarda aynı ümitsizlik ve kaygıya kapılırlar. Kısaca özgüven rolü adı gibi bir rolden ibarettir. Çoğu insanın dünya karşısındaki çaresizliğini bastırmak için böyle bir yola başvurduğunu düşünüyorum. Bunlar benim şahsi görüşlerim elbette yanılıyor da olabilirim. Fakat bana göre bu şekilde düşünmek: psikologların peşinden koşmaktansa seni çok dah afazla rahatlatacaktır. Mutlu günler dilerim.. EMRE