Düşlerimi, sensiz bıraktın..
Şimdi bensiz gecelerin karantina kuytularındayım..
Seni bana toplayan herşey böldü ikimizi ve bize kalan çıkmak oldu birbirimizden…
Düşmeseydik birşeylere yenik, yüreklerimizi gama düşürmeseydik!!
Tanımlamadan ve tamamlanamadan bırakmasaydık aşkı “elif”..
Giden miyim şimdi kalan mı..?
ve gidende midir hep suç yoksa kalanda mı..?
İki ünlem arası yankılarda şimdi canım,,
Ellerimle, ellere verdim seni yâr, hangi gözlerin hapsinde, hangi ellerin kilidindesin kimbilir..!
Küçük dünyamdaki merhabam nerdesin , konuşlanabilir miyim ayak izlerinin üzerine şimdi..
Bıraktığın yanlarımdan tut hadi, gözlerimde hala “sen” varsın..
Yaşlarım hala senli bir ıslaklıkla uyuşturur yanaklarımı..
Hesabını tutmadığım sevdamın bedelini ağır ödettin..
Ağır ödediğim bedel hesaplı sevişlerindendi..
Yani sen beni, benim sevdiğim kadar sevmedin,, “BECEREMEDİN…”
Aşkın yazgısı yazık ki âcizlerin elinde,,
yazık ki âcizlere duyulan sevgi ayakta tutuyor sevda dizelerini..
Kürdili hicaza düğümledim seni, derin bir oyuğa sıkıştırdım düğmelerini..
Yüreğini “içi sen kokan” herşeye sakladım,,
içeriğinde ben olanları ezip geçerken oysa ayaklarınla!!!
İkiye ayırdım şimdi biçare kalbimi;
senden öncesi ve senden sonrası…
senden önce mi zavallıydım,
yoksa senden sonra mı zavallıyım şimdi…
