Dağ Hastalığı
Yükseklere çıkıldığında görülen bir tür rahatsızlık, dağ tutması, yükseklik hastalığı.
Yükseklere çıkıldıkça havadaki oksijenin azalması nedeniyle insanda baş dönmesi, nefes alma güçlüğü, çarpıntı, bulantı, kusma, baygınlık gibi belirtiler görülür. Bu durum dağcılarda 3.500-4.000 m.den sonra ortaya çıkar. Eskiden balonla, uçakla yükseklere çıkıldığında da aynı belirtiler görülürdü. 9.000 m.nin üstüne çıkıldığında hava basıncı iyice düşeceğinden, uzay uçuşu sırasında özel giysiler ya da kabinler kullanılır. Dağcılar modern araçlar sayesinde bu hastalığa yakalanmadan, çok yükseklere çıkabilmektedir.
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
