Arif Damar
Doğum: 23 Temmuz 1925, Gelibolu, Çanakkale
Ölüm: 20 Ekim 2010, Göztepe, İstanbul
Türk şair.
Yenikapı Ortaokulu'nu bitirdikten sonra (1941), İstanbul Erkek Lisesi'ndeki öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre İstanbul'da çalıştı; daha sonra Ankara'ya giderek Atatürk Orman Çiftliği'nde memurluk yaptı (1944-1947). Askerliğinden sonra İstanbul'a geldi (1950). Mahmutpaşa'da seyyar satıcılık, bir şirkette muhasebe memurluğu yaptı. İstanbul'da Suadiye'de kurduğu Yeryüzü Kitabevi'ni yönetti. Yeni İnsanlık (1940), İnsan (1941), Gün (1941) dergilerindeki ilk şiirlerinden sonra Ant (1945) dergisindeki şiirleriyle tanındı. Dost, Yelken, Yeditepe dergilerinde (1955-1960) sık sık yayımladığı şiirlerde yeni dil ve söyleyiş olanakları aradı. Yükses sesle okunacak coşkun söyleşiler yerine, öz yönünden toplumsallığı yitirmeyen, değişik duyarlıklara açılan temiz, etkili kendine özgü buluşlara ve imge gücüne dayanan bir şiir kurmayı başardı. 1960'tan sonra Yön, Papirüs, Türk Solu, Türkiye Yazıları, Milliyet-Sanat dergilerinde yazdı.
Yapıtları:
- "Günden Güne" (1956),
- "İstanbul Bulutu" (1959, Yeditepe Şiir Armağanı'nı Cemal Süreya ile birlikte paylaştı, 1958),
- "Kedi Aklı" (1959),
- "Saat Sekizi Geç Vurdu" (1962),
- "Alıcı Kuş" (1966),
- "Seslerin Ayak Sesleri" (1975),
- "Alıcı Kuşu Kardeşliğin" (ilk beş kitabının yeni ve toplubasımı, 1975),
- "Ölüm Yok ki" (1980),
- "Ay Ayakta Değildi" (1984),
- "Acı Ertelenirken" (Seçme Şiirler, 1985),
- "Günden Güne" (1986),
- "Yoksulluk Dünyayı Sevdik" (1988),
- "Onarırken Kendini" (1992).
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
