Sultan Mehmed Vahidettin

(1861 İstanbul-1926 San Remo),
Otuz altıncı ve sonuncu Osmanlı padişahı.

Vahdettin diye anılır. Padişah Abdülmecit'in dördüncü oğlu olan VI. Mehmet, I. Dünya Savaşı sona ererken ağabeyi V. Mehmet'in ölümü üzerine 3 Temmuz 1918'de tahta çıktı. Yeni kabineyi kurma ve barışı sağlama görevini Ahmet İzzet Paşa'ya verdi. Savaşın bitiminde barış görüşmeleri için Mondros'a Rauf Bey'i (Orbay) gönderdi. Ancak imzalanan Mondros Mütarekesi ile, İtilâf Devletleri'nin bütün isteklerini kabul etme durumu doğdu. Kabineden İttihatçıları tasfiye etti.

Tevfik Paşa'yı sadrazamlığa getirdi; İtilâf Devletleri'nin isteklerine uyarak Meclisi Mebusan'ı dağıttı ve süresiz olarak kapattı; yine onların istekleri doğrultusunda sık sık sadrazam değiştirdi. 15 Mayıs 1919'da İtilâf Devletleri, Mondros Mütarekesi'nin 7. maddesine dayanarak Osmanlı topraklarını işgal etmeye başladılar. 16 Mayıs'ta da İstanbul işgal edildi. Birçok devlet görevlisi Malta'ya sürüldü. Kabine düştü ve Vahidettin yeniden sadrazamlığa Damat Ferit Paşa'yı getirdi. Ülkenin içinde bulunduğu durum karşısında sessiz kaldığı gibi, Anadolu'da başlayan ulusal bağımsızlık hareketlerini bastırmaya girişti ve bu hareketin önderleri için idam fermanları çıkarttı.

Kurtuluş Savaşı'ndan sonra Cumhuriyet ilân edilip padişahlık kaldırılınca Vahidettin bir İngiliz zırlısıyla İstanbul'dan kaçtı. İlk önce Mekke'ye daha sonra da San Remo'ya giderek oraya yerleşti.