Öykü
Konuksever ağaç
Kuşları konuk etmişti dalında
Epeyce bir zaman konakladılar
Yedi doydular
İçti kandılar
Keyifli keyifli öttüler
Güneşli günlerde
Olacak olur ya
Hava karardı bir gün
Düzen bozuldu
Kışt dedi, öteden biri
Kuşlar korktu.
Ne özür beyan ettiler ağaca
Ne teşekkür ettiler
Övgülerini unutup
Kaçıp gittiler
Konuksever ağaç
Güngörmüş
Çilesini çekmişti hayatın
Üzüntüsü uzun sürmedi
Alışkındı gelip gidene
Pişman da olmadı.
Kuşları konuk ettiğine.
Kuşları bilmiyorum.
Onlar da memnun mu?
Kaçıp gittiğine.
