Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs.org

Ebû Hanife

(699 Kûfe-767 Bağdat), Hanefîlik mezhebinin kurucusu. Asıl adı Numan Bin Sabit'tir. İmamı Azam (En büyük imam) adıyla da anılır. Çağının büyük bilginlerinden olan Hammat'tan uzun yıllar ders gördü. Birçok kez hacca giderek Mekke ve Medine bilginleriyle görüştü. Hammat'ın ölümü üzerine yerini aldı, binlerce öğrenci yetiştirdi. Derslerini, Platon gibi diyalektik açıdan yürütür, sorunları öğrencileriyle tartışarak çözümlerdi. Beş yüz bin kadar sorunu bu tartışmalarda çözüme bağladığı söylenir. Yaşamının büyük bir kesimini Emevîler, son yıllarını Abbasîler çağında geçiren Ebu Hanife, siyasal görüşlerini desteklemediği, verilen görevleri kabul etmediği için, iki devletten de işkence görmüş, atıldığı zindanda, bir söylentiye göre işkenceyle, bir söylentiye göre de zehirlenerek öldürülmüştür. O çağlarda bilginler kitap yazmazlardı. Ebu Hanife'nin olduğu ileri sürülen birçok yapıt, gerçekte öğrencilerinin derledikleri notlardır.