Osman İbn-i Affan, Kureyş'in ulularındandır. Fil vakasından 6 yıl sonra doğmuştur. Ticaretle meşgul olmuş, halk arasında sayılıp sevilmiştir. Hz. Ebubekir'in delaletiyle Müslüman olan Hz. Osman, Habeş'e ilk hicret edenlerdendir. Servetini İslam yoluna sarfemiş, Medine'de yaşanan su sıkıntısı sebebiyle Revme kuyusunu satın alıp Müslümanlara vakfetmiştir. Bizans'a karşı hazırlanan Tebük Seferi'nde ordunun teçhizatına bütün servetini veren odur. Resûl-i Ekrem bunu takdir ederek, "Osman'a bundan böyle yaptıkları zarar vermez." demiştir. Cennetle müjdelenen 10 kişiden biridir. 6 kişilik şûraya dâhildir. Kur'an'ı istinşah ettirip dağıtan odur. Hudeybiye musalahasında Mekke’ye giden elçi odur. 146 Hadis rivayet etmiştir. İlim, takva, hayâ sahibidir. İçtihad ve re'y yoluyla hükmetmiştir. Şûra meclisinin ittifakiyle Halife seçilmiştir. Hilafeti zamanında birçok yerler fethedilmiştir. Ancak bazı valilerin yolsuzluklandan onu sorumlu tutmuşlardır. Bu durumdan istifade eden İbn-i Sevda adıyla tarihe geçen Abdullah İbn-i Sebe adındaki Yahudi, Müslüman görünerek araya fitne sokmuş, bunun üzerine Irak ve Mısır'dan gelen asiler Medine'yi muhasara etmişler, Hz. Osman'ı evinde Kur'an okurken şehid edip, karısının da elini kesmişlerdir.