Fecr-i Ati
Meşrutiyet döneminde Edebiyatı Cedide'ye tepki olarak kurulan edebiyat topluluğuna verilen ad.
24 Şubat 1909'da sanat anlayışlarını, amaç ve ilkelerini bir bildiriyle açıklayan topluluk şu adlardan oluşmuştur: Ahmet Samim, Ahmet Haşim, Emin Bülent Serdaroğlu, Emin Lami, Tahsin Nahit, Celal Sahir, Cemil Süleyman, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Refik Halit Karay, Şahabettin Süleyman, Abdülhak Hayri, İzzet Melih Devrim, Ali Canip Yöntem, Ali Süha Delilbaşı, Faik Ali Ozansoy, Fazıl Ahmet Aykaç, Mehmet Behçet Yazar, Mehmet Rüştü, Fuat Köprülü, Müfit Ratip, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, İbrahim Alaettin Gövsa. Bu üyelerden kimileri anlaşmazlık ya da başka nedenlerle topluluktan ayrılmışlardır. 1912 sonlarında dağılan topluluğa önce simgesel olarak Faik Âli, sonra sırasıyla Fazıl Ahmet, Hamdullah Suphi ve Celal Sahir başkanlık etmişlerdir.
Sanatın şahsî ve muhterem olduğu ilkesini benimseyen topluluk dil açısından Edebiyatı Cedide'den kopamamıştır. Topluluğun amaçları şöyle özetlenebilir: Dilin, yazının, edebiyatın ve toplumsal bilimlerin ilerlemesine hizmet etmek; yetenekli sanatçıları bir araya getirmek; topluluk üyelerinin yapıtlarını içeren bir kitaplık kurmak; Batı'nın önemli yapıtlarının çevirilerini yaptırmak; herkese açık konuşmalar düzenleyerek halkın edebiyat ve sanat konularındaki bilgisini artırmak; Batı'daki benzer kurum ve kuruluşlarla ilişki kurarak, ülkemizin edebiyat ürünlerini Batı'ya, Batı'nın ürünlerini de Doğu'ya tanıtmaya çalışmak.
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
