Genç silah arkadaşlarım,
ne zaman göstereceksiniz mertliğinizi?
Sırt üstü yatıp pineklemekten
vazgeçmeyecek misiniz?
Ülkeniz savaş yüzünden kan ağlıyor da ,
siz barış, barış diye
yan gelip ense yapıyorsunuz.
Konu komşudan utanın bari.
Her yiğit, atsın mızrağını ölmeden
bir kere daha, çünkü savaşınca
toprağımız, karımız, çocuklarımız uğruna,
haşmet ve heybet ışıldar miğferlerimizde.
Ölüm, kader ağını örünce gelir ancak.
Durmayın, saldırın barbar düşmanlara,
kaldırın mızrakları, takın yürekleriniz üstüne kalkanları.
Kaçış yoktur ölümden:
Herkes düşecektir karanlığa,
damarlarında tanrı kanı akanlar bile.
Mızrakların çatışmasından,
savaş dağdağasından kaçanlar vardır,
eve gelince ansızın düşerler
ecelin pençesine.
Saygı sevgi görmemiştir onlar,
öldüler mi, adlarını anan olmaz.
Bir kahraman ölünce
büyük küçük herkes ağlar ardından;
bütün ulus yas tutar yiğit bir cenkçiye.
Yaşarken halkın gözünde yarı-tanrıdır;
gücü, bir mermer sütun gibi görünür,
tek başına bir ordunun yaptığını yapar.