Sana Yar Diyebilmek
Sana yar diyebilmek çırılçıplak bir ağaçta meyva olmaktı
Kör bir kurtçuğun aşkını aradığı bedenimde
kemirilmiş ne kadar duygu varsa,
çürütülme korkusuyla teninde kışı yaşarken
yüreğinin yapraksız dallarına tutunmak kadar çaresiz,
bir daha geri dönemeyecek kadar yorgun,
ve sevgisiz yaşayamayacak kadar ölümdü,
Sana yar demeden yardan düşmek.
Sana yar demeden; yardım edin çaresizliğime dememek için
son bir cesaretin kılıksız kıyafetsiz korkularıyla ilk kez haykırıyorum.
Rengi senin olsun okyanusların,bana gözlerin yeter
Vazgeçtim ilkbaharın ılık rüzgarından,bana nefesin yeter
Söz verdim kendime,
sen yoksan deymeyecek tenime topraktan başkası
Sana yar diyeyim yeter.
Ve bilki,sana yar demeden yardan düşmek ölmektende beter
