Göç Destanı

İ.Ö. 8. yüzyılda ortaya çıktığı öne sürülen bir Türk destanı.

Uygur ülkesinde Hulin Dağı'ndan çıkan Tugla ve Selenge ırmakları arasında kalan bir bölgede geçer. Kutsal bir ağacın üstüne gökten mavi bir ışık düşer. Işığın olduğu yerden beş çocuk dünyaya gelir. Sungur Tigin, Or Tigin, Kutur Tigin, Kökel Tigin, Bögü Tigin adlarındaki çocuklar, Uygur inanışına göre Tanrı'nın hakan olmaları için gönderdiği üstün kişilerdir. İçlerinden en zeki ve güzel olan Bögü Tigin hakan seçilir. Bögü, devleti dirayetle yönetir. Çinlileri yener. Yerine geçen kardeşi, barıştan yana olduğu için oğluna Çin prensesini almak ister. Çinliler, Uygurları zayıflatmak için Kutludağ Kayası'nı almak gerektiğini bildiklerinden, Prenses Kiyu Liyen'e karşılık bunu isterler. Hakan bu isteği kabul eder. Kaya, ateş ve sirkeyle parçalanarak Çin'e götürülür. Uygurların da dirliği düzenliği bozulur. Hakan yedi gün içinde ölür. O yıl büyük bir kuraklık baş gösterir. Bütün canlılar "Göç!" diye bağırmaktadır. Bunun üzerine, Beşbalık denen yere göç edilir.