Kalbinin sesini dinle kardes, 8 yil evvel seninle ayni durumdaydim (ustelik nisanli oldugum kisi akraba idi).

Tek fark sevdigim kiz beni son ana kadar hep bekledi yinede, hep bir mutlu son umut etti. Ben ise o zamanlari bana göre "dogru" görüneni yapmistim vede nisanlim ile evlenmistim yinede. Sevdigim kiz ise zaten cok uzaklarda kaliyordu, gözden uzak olan gönülden irak olur bir gün dedim vede vicdanen dogru olani yaptim..

Simdi yillar geçti ve çok pismanim. Hala unutamadim onu, umutulmuyor kardes.. O zaman dogru gelen seyler bana artik dogru gelmiyor inan. O zamanlari daha 24-25 yaslarinda idim. Simdi ki aklim olsa çok farkli olurdu hersey, vicdanimin ve beynimin sesini degil kalbimin sesini dinlerdim. Hic düsünmeden tüm çevremi vede dünyayi karsima alir "kötü adam" olur ama yinede sevdigim kiz ile evlenirdim.. Bir gülüsüne bir bakisina bir sesini duymaya neler vermezdim simdi inan, bir kaç saniyelik bile olsa. Nasil özlüyorum onu bilemezsin.

Küslükler darginliklar "kötü adamligin" bir gün unutulur kardes, fakat ebedi kaybettigin birsey asla unutulmuyor..