dün / bugün




-hep ölüm verdiniz hiç değilse biz yaşasak-


yeşili çalınmış karalama öykü
temize geçilmedi sayfalar hala kurak

önce deniz yandı düş kaçağı yangında
ağzında kül yığını dilsiz kızılırmak
karanlık avı...iki parmak arası sapan
kendi akıntısında boğuldu bir kuşak

kefeni mavi ölüm
analar gözyaşı doğurdu çırılçıplak


uyandık kuru ırmak yatağında
dünü görmeden bugünü göstermedi salıncak
türkü öğrendik adımızı ezberlemeden
güze teslim yel bilmez dalımızda körpe yaprak

hoşgeldin hayat
dikeni tanı bu yolda yürüyeceksin yalınayak

sonra kalem tuttuk baba kucağında
dağ çizdik güneşe yakın evimize uzak
uyuduk...
kandık sabahın gece söndüren masalına
saatimiz çalmadı hangi umuda kurduysak

dokunma
bir çocuk saçından kırık toplamak yasak

sırtımızda 'siz'
büyüyoruz...
yürürken ağır aksak