Solumayı Unutan Resim unutulmuştu
arta kalan ne varsa
eski günlerden
iğde tadında mutluluklar
gülen iğreti gözler
-ödünç beyaz gömlek-
ağzımda ne varsa söylenmemiş
benim değildi işte herşey

oyy gelinim

o düğün resminden
kopmuş-gelmiş
gibi düşsen satırlarımın arasına
usulcacık
sokulsan düşlerinle yanıma
dokunmasam sana
– sana hiç dokunamadım ki –
eski bir şarkıyı yeniden söyleyebilsen
gözlerimdeki buğuya
çizebilsen aşkı
sayfalar kirlenecek a canım
mendil versen de
adamakıllı ağlasam...


sararmış bir resmi
soludum yine yüzümde
anılar aralandı
nefes alınca geçmiş zaman
solumayı unutuyor insan