Deli ayrılık
her ayrılık yeni bir ölümün başi olur
kırmızı bulutlarin, kan rengi yaşı olur
kararır gecelerde renklerin her çeşidi
zümrüt, mücevher bile kaldırım taşı olur

tozlarını üflersin yıllanmış resimlerin
pozlar aynı olsa da, unutmuşsun, kimlerin
yabancı bakışları mıhlanırken ruhuna
bir örtü gibi düşer hasılatı günlerin

asırları deviren türkü gibidir sevda
gömülür derinlere, filizlenir baharda
gizlice süzülür de şahdamarından içe
bahane bir şiirdir, ya da benzeri seda

doruklaşır sesinin hafif kırılgan tonu
ezberindedir artık bu filmin hazin sonu
yine de bir umutla yapışırsın ekrana
yalnızlığı ararsın, yalnızlığı... ve onu

buğulanır gözünde yaşanan her hareket
bırak dersin içinden, sırası geldi terk et
unutmayı dilersin aldığın her nefeste
biraz daha eksilir, topladığın cesaret

ismi gelir dolaşır diline durduk yerde
boşalır dimağindan sözleri perde perde
sitem dalgalarıyla bezenir özlemlerin
ve düşer kanatların boşluğa, bu sefer de

kapatırsın albümü, yorgunluk dibe vurur
ölüm eski dost gibi başucuna kurulur
dertleşirsin kendinle, akıl hastası gibi
zaten bütün aşıklar, birazcık deli olur