İşletmelerde, operasyonel sistemlerde gerçekleşen işlemler sonucu çeşitli veriler üretilmektedir. Geleneksel ticarette geleneksel işlemler sonucu ortaya çıkan verilere, çağımızda, elektronik işlemler sonucu çıkan veriler de eklenmiştir. İnternet, çağrı merkezleri, banka kartı, kredi kartı, üyelik kartı gibi manyetik kartlarla, binlerce müşterinin günün her saniyesinde yapabildiği onlarca işleme, alışverişe ait “terabayt” seviyesinde veri elde edilmektedir. Müşteriler hakkında, tercih ettiği ürün ve hizmetlerden tutum ve davranışlarına kadar tüm detaylı verileri yeni yönetim yaklaşımları, bilgisayar ve ağ teknolojileriyle elde etmek mümkündür.
İşletmelerdeki bilgi sistemlerinin, isim ve kullandıkları yöntemler açısından geçirdiği aşamalar şu şekilde sıralanabilir: “Yönetim Bilişim Sistemleri”nin (Management Information System -MIS) stratejik karar verme sürecinde kullanılmaya başlamasıyla “Karar Destek Sistemle-ri” (Decision Support System -DSS) ortaya çıkmıştır. Karar Destek Sistemleri’nin istenilen bilgiyi doğru ve zamanında üretebilmesi için bu sistemlerin farklı bir yapıda kaydedilen veri ile beslenmesi gereği doğmuştur. Ortaya çıkan verinin ve bilgi ihtiyacının farklılaşması ve artma-sıyla işletmelerde halihazırda tutulan verinin operasyonel bilgi sistemlerinden ayrılma ihtiyacı doğunca “Veri ambarları” gündeme gelmiştir. Veri ambarlarında tutulan veriler, işletmelerin fa-aliyetlerinden elde edilmiş olan, ancak farklı bir yapıda ve farklı bir fiziksel ortamda tutulan, bilgi (information, knowledge) üretmeye yönelik verilerdir. Bu verilerden bazılarının depart-manların kendi kullanım amaçlarına hizmet edecek şekilde ayrılmasıyla “data mart” olarak isimlendirilen her departmana özel veri tabanları oluşmuştur. “Veri madenciliği” ise bu veriler-den çeşitli teknikler, algoritmalar ve sorgulamalarla anlamlı bilgiler keşfetmektir. Veriye dayalı stratejik karar destek sistemlerinin tümü sonuçta “iş zekâsı (business intelligence) çözümleri” olarak isimlendirilmektedir.