Söz konusu yapı özellikleri Sayın Dilek AKSOY ve Zeynep AHUNBAY tarafından derlenmiş ekte sunulmuştur. Geleneksel olarak bu tarz yapılarda fark edilen en önemli özellik geçmiş yüzyılların deneyimi ile bilhassa deprem gören bölgelerde yaşayanların depreme karsı kullandıkları mimari gelişimi günümüze kadar süre gelmiş ve olası doğal felaketlerde de gözlenen bu tarz yapıların deprem bilinciyle geliştirildiğinden sağlamlık dayanıklık esasları ile ayakta kaldıkları ortaya çıkmıştır. Son Van depreminde de elde edilen veriler bunun doğruluğunu kanıtlamıştır. (Görsel Medya)



Geleneksel ahşap iskeletli Türk Konutu’nun deprem davranışları
Dilek AKSOY
*
, Zeynep AHUNBAY
İTÜ Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü, Taşkışla, 34437, Taksim, İstanbul



itüdergisi/a
mimarlık, planlama, tasarım
Cilt:4, Sayı:1, 47-58
Mart 2005


Dosya İçerik Özeti:
Bu çalışma, Türkiye’deki geleneksel ahşap iskeletli konutların deprem davranışlarını değerlendirmek ve 17
Ağustos 1999 Kocaeli, 12 Kasım 1999 Düzce depremlerinin etki alanı içinde kalan ahşap iskeletli yapıların
deprem dayanımı açısından irdelenmesini amaçlamaktadır. 1999 yılında yaşanan depremlerden en fazla
etkilenen Kocaeli, Sakarya, Yalova ve Düzce illerindeki geleneksel ahşap iskeletli konutlar çalışma
kapsamındadır. Çalışmanın sonucunda bölgedeki geleneksel ahşap iskeletli konutların deprem
dayanımlarının iyi olduğu, ancak yapıların sahip oldukları özelliklere bağlı olarak hasar alabildikleri
gözlenmiştir.1999 yılında yaşanan depremlerde, ahşap iskeletli konutlarda meydana gelen hasarlar, genel
olarak bölgedeki yapıların 1943 ve 1967 yılında olmak üzere iki büyük deprem yaşamış olmaları ve ahşap
elemanların niteliklerini kaybetmeleri nedeniyle meydana gelmiştir.Ahşap iskelette payanda yerleşimine
dikkat edilmesi, ahşap elemanların birbiri ile bağlantısında çivinin yanı sıra geçme yöntemlerinin de
kullanılmış olması, bölgedeki ahşap iskeletli yapıların depreme dayanımlarını artırmıştır..