Sen Hiç Gitme
yalnızığımı anlattım bu gün bütün şehre..
her bir karesine teker teker,
nasıl sevdiğimi seni,
senin sevginle caddelerinde nasıl yürüdüğümü,
yazdığım şiirlerin mısralarında yaşadığını senin,
ve beni hiç görmeden devamını hayatının.
sonra seni anlattım bir bir.
her bir yanını,
gülüşünü, sesini, bakışını..
ıstanbuldun sen benim için.
o koskoca galata kulesinin endamı,
çok dertleşmiştim onunla senle ilgili,
ama boşaymış onca derdin onunla ilişkisi.
sonra kız kulesi var bir senin gibi erişemediğim.
sadece uzaktan uzağa seyrettiğim.
sanki yanındaymışım gibi efkarlanarak bakıp,
dalıp gitiiğim.
uzun yollar var birde,
senden ayrılırken lanet ettiğim.
bir türlü vaz geçemediğim o uzun yollar,
karamış bir sürü yazım var.
senden geriye ,
okuyup yarım bıraktığım romanlar.
hayellerimde kuş kanatlarına yaptığım.
ve dekorasyonunu bizzat ben üstlendiğim evimiz,
yani şimdi artık benim evim.
şimdiden sonra ayrılık adına,
gitmeler adına yazıcam bütün şiirlerimi,
yokluğun yine olucak varlığımla,
ama varlığına ulaşamayacağım.
o eşsiz ruhunun.
