Geçer
Biliyorum,
Geçecek ruhumun iç kanaması
Öyle günler var ki çivisi çıkmış
Köprüsü yıkık hayatlar tanıdım,
Üşüdüm elbet kelimesiz soğuklarda
Ne yangınlardan geçtim de erimedi sevdamın buzu
Ne çok “git” dedim “beni de götür” demeyi öğrenmeden
Yalanlar dinledim mevsimlerden
Kırağı yedi körpe çiçeklerim dalında
Kavrulup güdüklüğüme ağladım
Savrulup başaklarımda çağladım
Buza kestim, ayazdayım şimdi
Anlaşılmadım, anlaşılmadım...
Kanmak istedim çok zaman
Kadehi kadar sarhoşuydum şişenin
Ve ıslandım deli yağmurlarda
Yağmurdum yağdım
Doluydum dondum
Kimi göç rüzgarlarına eğdim boynumu
Kimi ateştim yaktım da elbet.
Pervaneyi de gördüm ışığına aşık
Ateşböcekleri sakladım tırnaklarımın altında
Biliyorum,
Geçecek ruhumun iç kanaması
