Gitme dediğimde korkuyordum
Şehrimi terkinden, şehrin sensizliğinden
Korkuyordum
Sana dair yazamamaktan...
Lakin şimdi beyanım sandır
Nazım gibi bahtiyar ve buruğum
Yanımda olmayışın ve yanıma geldiğinde kalamayışın
Ah çeker derdi olan, kim bilir yürekten çekilen bu ahlar
Kimleri kimlerden kurtarıyor
Sen yanıma geliyorsun ben yanıyorum
Sen elini elime atıyorsun kalbim bir başka atıyor
Kim bilir sevdiğim, kalbim belki de bana kafa tutuyor
Belki de al beni ateşlere at sonra arkana bile bakmadan...
Kim bilir kalbim çoktan körelmiştir
Yok olmuştur yokluğunu beyan ediyordur
Ah be gülüm ben daha ne diyeyim
Yanıyorum, kanıyorum, var mıyım yok muyum
Yoksa vardan yok mu oluyorum...
