İbrahim b. Edhem şöyle anlatmıştır:
“Bir gece Küdüs Beytülmakdis’te o büyük kayanın altında geceledim. Gecenin bir miktarı geçince iki melek indi ve aralarında şu konuşma geçti:

‘Buradaki şahıs kimdir?’

‘İbrahim b. Edhem.’

‘O, Allah Teâlâ’nın derecelerinden birini düşürdüğü kimsedir.’

‘Niçin düşürüldü ki?’

‘Çünkü o, Basra’da bir bakkaldan hurma aldı, bakkalın hurmalarından bir tanesi bunun aldığı hurmaların üzerine düştü. Onu götürüp sahibine geri vermedi.’

İbrahim b. Edhem demiştir ki: Ben bunu işitince hemen Basra’ya gittim; aynı adamdan yine hurma satın aldım, aldığım hurmalardan birini onun hurmaları içine düşürdüm ve böylece ödeşmiş oldum. Sonra tekrar Beytülmakdis’e döndüm, geceyi o kayanın yanında geçirdim. Gecenin bir kısmı geçince, yine gökten iki melek indi. Aralarında konuşuyorlardı. Biri diğerine,

‘Buradaki kim? diye sordu; diğeri,

‘İbrahim b. Edhem’ dedi. Öbürü,

‘Bu, Allah’ın kendisine önceki makamını geri verdiği ve derecesini yükselttiği kimsedir’ dedi.”

Denilmiştir ki:

Takvânın birçok şekli vardır. Avamın takvâsı, şirkten korunmaktır. Seçkin kulların takvâsı günahlardan korunmaktır. Velîlerin takvâsı, amellerini (mânevî derecelere ve ilâhî ikramlara ulaşmaya) vesile etmekten sakınmaktır (çünkü asıl vesile yüce Allah’ın rahmetidir). Peygamberlerin takvâsı, amelleri kendilerine ait görmekten sakınmaktır; zira onların takvâsı, Allah’tan kaynaklanıp onları Allah’a götürür.