Bir tepe yeryüzü şekillerinden biridir. Yüksekliği 0-500 m arasında değişen doğal coğrafi yapılardır.

Geniş AnLatımı Ve ÖrnekLerLe :

Tepe

isim

1 . Bir şeyin en üstteki bölümü:
"Pencere önünde dimdik durmuş, kocaman ağaçların tepesine bakıyordunuz."- S. F. Abasıyanık.
2 . Bir yerin, bir nesnenin vb.nin üstü, hizası:
"Ekşisu'da trenden indikleri sırada güneş tam tepelerindeydi."- N. Cumalı.
3 . (teklifsiz konuşmada) Birinin yanı başı, baş ucu:
"Tepemde durup canımı sıktı."- .
4 . anatomi Başın üst, kafatasının iki kulak arasında kalan bölümü:
"Güneş sanki yalnız sizin tepenize ışık ve sıcaklık aksettirmeye çalışıyor."- R. H. Karay.
5 . (coğrafya) Yüksekliği genellikle birkaç yüz metreyi geçmeyen, çok kez tek başına, yamaçları yatık yer biçimi:
"Derenin sağ tarafına yükselen tepenin yamaçları daha hafif eğimli, daha genişti."- N. Cumalı.
6 . (matematik) Çokgende veya çok yüzlüde köşelerden her biri.
7 . (matematik) İkizkenar bir üçgende eşit kenarların kesişme noktası.
8 . (matematik) Bakışım ekseni bulunan bir eğrinin veya yüzeyin bu eksenle kesişme noktalarından her biri.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
(birine) tepeden bakmak
tepesi atmak
(birinin) tepesinde bitmek
tepesinde değirmen çevirmek
tepesinde havan dövmek
tepesinden kaynar sular dökülmek
(birinin) tepesine binmek (veya çıkmak)
(birinin) tepesine dikilmek
tepesinin tası atmak
tepesi üstü
Birleşik Sözler
tepe açısı
tepe aşağı
tepebaşı
tepe camı
tepegöz
tepegözler
tepe lambası
tepetakla
tepe tomurcuğu
tepeüstü
tepe üstü
tepeden ayağa
tepeden inme
tepeden tırnağa
ada tepe
dere tepe
tanık tepe
dalga tepesi
hacet tepesi