AY YUZLUM...
Ayin karanligina sakladim duslerimi.Bir sevdanin yollarinda berdus bitkin geziyorum simdi ve sen beni sevmiyor buz gibi duruyorsun karsimda..İlk kez bu kadar cok korkuyorum..Ay yuzunu cevirdi benden..Yuregime dikenler batiyor icim aciyor allahim...
Gunesin donuk sari golgelerinin altindan bakiyorsun bana:gozlerine bakiyorum baktikca terk edilmis bir ulkenin ucsuz bucaksiz insansiz topraklarini goruyorum...Bir cicek olmali acmaya yuz tutmus.Bir cicek bin umuda yeter ama oda yok..
Umutsuzluk ne sana ne bana yakisiyor yakismiyani tasiyoruz uzerimizdene garip..Ne kadar yakinsan o kadar uzaksin bana:kiyisiz bir denizin uzakligi bu..Dalgalarinin kayalara vurup parca parca olmasini istemedigin icin mi kustun sahillerime..ne simdi bu soylesene..Butun firtinalari goze almisken ben simdi neden yelken basamiyorum sendeki o sonsuz mavilige..?Senin gormedigin o sahilde demir atmis bekliyorum oylece...
boyle donuk baktikca sen..yapraklarini dokmus asirlik bir cinarin kovuguna yerlestirdigim huzunlerim bir bir cikiyor ortaya..derinden soluyorum acilari.Hep kal istiyorum benimle kal..bende kal..huzunlerimde o cinarin kovugunda kalsin..
Sonra yine donuk gozlerin dikiliyor karsima donuyorum..Kaybolmus iki yuregi yeniden bir araya getirmenin cabasi benimkisi..Kullenmeyecegine inandigim bir alevi yuregimle yeniden canlandirmaya calismak ....
Yorgunsan senden daha yorgunum inan..Yuregimin en buyuk devrimi sen ay yuzlum sensin beni yoran.....
Her seye ragmen bir gunebakan dogurmaya calisiyorum icimde ayin karanligina sakladigim duslerime inat...
Yuregine koy ellerini ve sadece yureginin soyledigi sozleri dinle bir kez yakindan bak bana en yakindan goremedigin gozlerime iyi bak bak da gor kendini...Degistir cirkin anilari en guzelleriyle Ask savas degildir korkma hoyrat eller yok ki seni incitecek...Ben yasatiyorum seni eski bendeki seni..OLMENE İZİN VEREMEM... SENDE KAPİLMA BENİM GİBİ OLUMUN SOGUKLUGUNA AY YUZLUM....
NOT : ALİNTİ DEGİLDİR
YAZAN : ZEYNEP...S.U
