Hoşgörüsüzlük insanları ve toplumları tahammülsüz, sevgisiz ve anlayışsız yapar.Hoşgörüsüz toplumlarda güven duygusu azalır.Bu da doğal olarak birlik ve beraberliği zedeler. İnsanların davranışlarda mükemmelliği araması normaldir ama hatasız insan bulunamayacağına göre hoşgörüsüz insan arkadaşsız kalmakla da karşı karşıyadır. Bu da toplumsal bir yalnızlık travmasına yol açar.