GRİ ÖLÜM
Aydınlıkla karanlık arasında yaşamak
Hayatın en zor bulmacasıdır
Ne siyahtır ne beyaz
Ne gerçektir ne yalan
Ölümün rengini hatırlatır bana
Seni düşününce hemen aklıma gelen
Ya da seni düşünmeyince…
Sonbaharda sararan hayır grileşen yaprakların
Tek tek öldükleri gibi
Bende yavaş yavaş ölüyorum
Ölüme yaklaşıyorum
Kocaman bir ağaç değilim
Dallarım sonsuz gökleri kaplamıyor
Bugün yarın kim bilir bekli de….
Ve anlıyorum ki kahrolası gri beni de saracak
Üzüntüm sadece şudur ki
Ben seni mavi yeşil bir baharda sevdim
Tüm beyazlığıyla sonuna kadar..
Korkum bu ya
Gri ölüm saracak bedenimi….
Gri ölüm saracak beni…
Beni değil bizi…
Gri ölüm alacak benden seni…
Songül Öztürk
