GÜLÇARE
gülistan, gülşen ve gülzarlarda
deli divane gönül bahçelerinde
güllâbi bir bağban oldum ben
ah ne çare ?
ben yine de güllere doyamadım !
yediveren olsa da her gülbün
yetmedi, güllerin ömrünü ben
güldanlarda da uzatamadım
ah ne çare ?
ben yine de güllere doyamadım !
sabahlarımı sâbâ yetişemeden önce sabah ettim
güldoğumundan önce terk ettim uykularımı
ah ne çare ?
ben yine de güllere doyamadım !
günlerden birgün
rüyama gülendam bir gülperi girdi
ve bana şöyle seslendi :
şair,
gülberk kadar incedir
gönül yaprağın senin
gül âb ile yazdığın şiirler
nice gülâbdanlar boşalttı
güldesteler dolusu şiirinle
bülbül oldun güle bir ömür
güllere doyulur mu hiç
hiçliğingülü solar mı hiç
güllere doymak :
olsa olsa
ölüme
gülçare bir bahanedir.
